www.vampirates.fora.pl

Connor Tempest

Wszedłem za nią do kajuty. postawiłem kubek przy wyjściu do łazienki tak by go zobaczyłą i poczuła gdy wyjdzie. Szybko napisałem notke i położyłem obok kubka.

Zastanów się

CN

Diana River

Wyszła owinięta ręcznikiem.Poczuła zapach.Zmarszczyła brwi.Zobaczyła kartkę i warknęła.
-Uparty....-nie dokończyła,nie miała ochoty na żadne magiczne mikstury,wystarczyło jej niezwykłych rzeczy jak na ten tydzień.Zbyt wiele się działo pod jego nieobecność.Wylała herbatę lecz i tak skapnęło jej kilka kropel na rękę.Zaklęła.Liznęła substancję,a jej o lekko zalśniły.

Connor Tempest

Stałem za drzwiami. Zapomniała że czytam w myślach... Wszedłęm do pokoju...
- Co mnie ominęło?

Diana River

-Ty...!-warknęła.-Lubisz robić mi na złość?Prawda?-była zła na niego

Connor Tempest

Niezależnie od siebie słysze twoje myśli. I słysze że coś mnie ominęło. A wiesz że jak zaczne to nie kończe. Zacząłem poznawać twoje sekrety. Ty poznałąś już moje. Dokończ to o sobie... - Przekazałem jej w myślach. Wyjąłem zza pazuchy kubek tej samej płonącej cherbaty i zachęcająco przejechałem nim pod nozdrzami Diany...

Diana River

Nie odpowiedziała również w myślach.Miał silną wolę.Nie da sie tej cholernej herbacie.
Zaczęła się ubierać.Nałożyła spodnie i bluzkę.

Connor Tempest

Stanąłem w drzwiach...
Felnivir jest po to aby ułatwić ci przypomnienie wspomnień... A nie służy jako zwykły jakiś eliksir...

Diana River

A może ja nie chcę pamiętać?Może nie chcę wiedzieć?Nie pomyślałeś o tym? zapytała

Connor Tempest

- No i właśnie o to chodzi. Ty mówisz, nie pamiętasz... - Powiedziałem, zamknąłem oczy... i wyrecytowałem:
Dnia 6 czerwca 2501 roku o godzinie 7.07 rano podszedłęm do szafki i wyjąłem z niej lemoniade... - Powiedziałem i otworzyłęm oczy...

Diana River

-Och bo nie chcę,nie chcę wiedzieć dlaczego taka jestem,nie chcę przypomnieć sobie mojego życia.Tak jest dobrze.-powiedziała już nowrmalnie

Connor Tempest

- Popełniasz błąd... Jeżeli komuś o tym nie powiesz będzie dręczyło cie to podświadomie. Nie dałaś mi spać w nocy. Wrzeszczałaś przez sen. Jakieś imiona wymawiałaś...

Diana River

Westchnęła.
-Przepraszam to już nie będę z tobą spała.Nie będę cię wtedy niepokoić i przerywać twój sen.-odwróciła się i zaczęła rozdawać jedzenie zwierzętom

Connor Tempest

Podszedłem do niej od tyłu i położyłem dłonie na jej ramionach odwracając ją twarzą od siebie. Przyciągnąłem ją bliżej do siebie...
Wiesz że nie dam za wygraną... - Powiedziałem patrząc jej prosto w oczy...

Diana River

Tak,lecz ja też. odpowiedziała

Connor Tempest

Przyciągnąłem ją mocniej do siebie ( aby nie było, mam spodnie, nie mam koszuli, czyli gołą klata ) i postanowiłem że trzeba uśpić jej czujność...

Diana River

Wyrwała się z jego objęć.
-Nie,nie,nie i jeszcze raz nie!-uniosła się-Nie chcę.
Wyszła z kajuty trzaskając drzwiami.
"zt"

Connor Tempest

Zdziwiłem się...
Silniejszy umysł niż myślałem... - Pomyślałem wychodząc za nią...

Diana River

Wchodzi i kładzie się na łóżko.Rozpłakała się.Leżała tak jakiś czas.Gdy ochłonęła postanowiła iść przeprosić Connora.
Wyszła.
"ZT"

Diana River

Polozyła się na łóżko.Była padnięta.Straciła zbyt duzo krwi.Zasnęła szybko.
DWA DNI PÓŹNIEJ.
Obudził ja ból głowy.Wstała z jękiem.Nalała sobie wody i wypiła jednym tchem.
-Musicie byc głodne.-powiedziala dając zwierzaką jedzenie.Sama zjadła patrząc przez okno.Była ciekawa co u Connora,lecz nie chciala iść do niego.Nie chciała mu przeszkadzać.Była ciekawa ile spała.Westchnęła i poszla do lazienki robiąc sobie długa kapiel.Wyszła odświerzona i przebrana.Gdzie moglabym pójśc? zastanowiła się.Wyszła.

Diana River

Weszła do środka.Zwierzęta obskoczyły ja na powitanie,wyjąc,śpiewając,gwirzdźąc.
-Witajcie kochani.-przywitała się z czułością z przyjaciółmi.Nakarmiła je.Sama wykapała się i ubrała.
Jej mysli wirowały dookoła.
To był najlepszy sposób.Usiadła na podłodze i zagrała na flecie.Była to smutna melodia.Grała rozkoszując się dźwiękami.Zakończyła i odłożyła flet na półkę gładząc go palcami.Spojrzała na sztylet leżący koło niej.Ujęła go w dwie dłonie.Ostrze błysnęło w świetle.Zamknęła oczy i zamachnęła się i wbiła go w serce.Poczuła ból,który rozszedł się po jej piersi.Westchnęła a po jej policzkach spłynęły łzy.Osunęła się lekko.
-Tak,będzie najlepiej-szepnęła wydając ostatnie tchnienie.
Kałuża krwi powiekszała się mocząc jej włosy.Zwierzęta obstąpiły ją trącając by sie obudziła.Lecz tego nie zrobiła.Leżała nieruchoma z zaciśniętymi dłońmi na broni.

Connor Tempest

Wszedłem powoli do jej kajuty. Za mną wbiegł Jim i wleciałą Sara. Wiedziałem że Di to zrobi. To było do przewidzenia. Wszystko to była moja wina. Pochyliłem się nad nią powoli. I po raz pierwszy od wielu lat zapłakałem. Zwierzaki ( wszystkie ) zapłakały, zajęczały, zakrakały i zapiszczały bo poczuły że Diana nie żyje. Jim nawet zawył. Nie mogłem bez Diany życ. Usiadłem obok niej głaszcząc jaszczurkę. Zawiesiłem na szyi Diany medalion*...

Wbiłem sobie w serce, głowe ( nos odciąłęm i wtedy puste miejsce w czaszce zostało ) i prawą dłoń sztylet. 3 podtsawowe miejsca aby zabic wampira. Jej krew na sztylecie i moja złączyły się i zamieniły sztylet w czysty kryształ. Ale mnie to nie obchodziło. Po chwili magicznie wybyłem się resztek życia i umarłem obok niej. Jim podszedł i liznął mnie po twarzy. I położył obok. Wszystkie zwierzęta położyły się dookołą nas łącząc swój żal, bo czuły że nie żyjemy... Przed wydaniem ostatniego tchu z moich ust wydobyło się jedno, ciche imie. Wypowiedziane z niesamowitym smutkiem.

- Diana...

Do końca życia jej nie powiedziałem. Zachowałem to w tajemnicy i nie zdążyłęm powiedziec.

Jak wspólny początek tak i koniec wspólny
I nie uda sie odeprzec śmierci
Bo jeżeli razem oni pozostaną
To uczucie w talizmany śmierci ich obwiesi
Bo stworzeni razem byli i nie mogli
Razem życ i już cokolwiek robic
Bo dwie dusze z pozoru całkiem inne
To bliźniacze dusze sie zabiły**

Kartka z taką przepowiednią napisana jego ( Conna ) krwią wypadłą mu z kieszeni i spoczęłą obok nieruchomej dłoni z kryształowym sztyletem...

*Ten medalion był znakiem kryptów ( patrz ** ). Dostał go Conn, jako wytrzymalszy z pary. On jeden wiedział o tajemnicy. I kiedy zawiesił Dianie medalion, prawdopodobnie pokazał coś w rodzaju tego, że to ona była jego życiem, i kiedy umarła ona zginął i on.

**To była tajemnica Conna... Prawdziwa tajemnica... On i Diana byli jednymi z niewielu na świecie kryptów. Byli to po prostu ludzie z pozoru inni, ale dusze mieli identyczne. W świecie obrazów i mitologi przedstawiało się ich pod postacią dwóch białych koni... Mieli wade - Nie mogli byc razem ale równocześnie skazani byli na bycie w pobliżu. A mówią że jeżeli kryptowie z pary się ujżą, uczucie ich połączy. I zabije. Connor wiedział że umrze w przeciągu kilku tygodni. Dlatego wyruszył do Screenów pod fałszywym pretekstem. Potrzebował pomocy jednego z ich członków. I otrzymał ją. Wiadomośc, która informowałą że on osobiśie musi zabic sztyletem ze swoją krwią dusze... Connor nie mógł jednak tego zrobic... Popełnił samobójstwo, aby ukrócic męk samemu sobie. I dobrz że to samo zrobiła Diana...

Tirnen

W chmurze czerwonego światła pojawiłem się tuż pod sufitem. Nagle światło rozpierzchło się i spadłem na podłogę. Jęknąłem z bólu. Nagle światło skierowało się w stronę dwóch ciał. Zobaczyłem, że to Connor i Diana, martwi. Światło zaczęło wpływać w nich, wypełniać ich żyły, zasklepiać ich rany.

Connor Tempest

Obudziłęm się. Niemożliwe abym żył. Byłem strasznie osłabiony. Czułem że żyje... I czułęm Nena
- Ty ch*ju, ja cie zapie*dole... Ku*wa, samobójstwo to moja wola...

Tirnen

Byłem wstrząśnięty całym tym zdarzeniem.
- To nie... To nie moja wina... Światło... Pierścień Przeniesienie... Wy martwi, ja tutaj... Światło... Do Was...
Zacząłem bredzić jak bym był niespełna rozumu.

Connor Tempest

Otworzyłęm jedno oko. Wziąłem sztylet i wbiłem sobie w serce... Nie trafiłęm jednak...